"intikam soğuk yenen bir yemektir" diye boşuna söylememişler.
"kısasa kısas ulan!" kim dememiştir bugüne kadar? herkes demiştir. herkesin canının yandığı küçük de olsa bir nokta var.
onların da var. bizim de var.
sen görmesen de istemeden, bilmeden haksızlık yapıyorsun. bazen bilerek yaptığın oluyor. sen bunları yapınca onlara karşı cephe aldığın için diğerleri arasında "göstermelik" seviliyorsun.
yoksa sen bunu bilmiyor muydun?
biliyorsun. adın gibi biliyorsun ama kendini kandırmak o kadar güzel ve kolay ki..
senden güçsüzler diye ezmeye çalışıyorsun, haklarını yiyorsun. gün gelir, devran döner. omuzlarını gerine gerine yürüdüğün yollardan ellerin kelepçeli, ayakların prangalı dönebilirsin.
kul hakkını bilir misin? tanrı'dan korkar mısın? eğer o'ndan korksaydın kul hakkı yemezdin.
bir çocuğa, çocukluk hakları verilmezse o çocuk büyüyünce ne olur? nasıl bir birey olur?
başına bela olur değil mi? bir çoğu olur çünkü cahil kalır okuma hakkı elinden alındığı için.
bütün yaşadıklarına rağmen büyüyüp, kendini iyi yetiştirip bir şeyler başarmanın hayaliyle yanıyorsa ama diğer taraftan da intikam planları kuruyorsa kork derim böylesi birinden.
o çocuk da ileride başına bela olur. intikam ateşiyle yanıp tutuşuyordur çünkü ve yapmıştır planlarını sinsice. şimdi sen rahatça koltuğunda otur geleceği hesap etmeden. yaşa gününü. sırtını dayadığını sandıklarına güven. onlara da üçüncü sınıf insan muamelesi yap, hatta insan muamelesi bile yapma tamam mı? çünkü bir tek senin için kurulmuş bu dünya. onlar senin ancak kölelerin olabilir.
sonra gün o gün oldu mu acı çekeceksin, yaptığın günahlar için acı çekeceksin. başını taşlara vuracaksın diyemiyorum. neden biliyor musun? zaten taşların arasında olacaksın. yaşattıklarının aynını yaşayacaksın.
karşındaki de soğuk soğuk yemeğini yiyecek. belki senin torunların da onlardan biri olacak.
demedi deme sakın..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder