2 Mart 2010 Salı

rahatsızım..

tahammül edemedim. olmasını en çok istediğim şeydi halbuki.

yapamadım..

rahatsız oldum.

hem de çok..

zamanında kafamın içinde terör estiren duygularımı o gün, gün ışığına çıkartmaktan korktum. süt dökmüş kedi gibi saklandım. tırnaklarımı çıkarttım bir taraftan da görsünler diye. saklamak isterken beni "bırak" diye bağırdım.

çok bağırdım hem de..

alındı. buna rağmen yanımdaydı.

sustum. susmadı. susunca alındı. alınmadım. susmaya devam ettim. üzülmedim. üzülemedim.

şimdi yine kafamın içinde "terör" estiriyor duygularım. "hayır, bu sefer o "terörist" beni vuramayacak"

eminim...

Hiç yorum yok: