malum oldu, uyandım

ya..

gecenin bi yarısı yine uykumdan uyandım. kalktım. niye aklıma gelen başıma gelir hep?

önce en sevdiğim arkadaşlarımdan birinin, uzatmalı sevgilisiyle barışıp, ortak feysbuk hesabı açtığını gördüm. çok mutlu oldum. arkadaşım o benim, o mutsuzken benim de canım sıkılıyor. çünkü o benim en boktan zamanımda yanımdaydı, beni üzen elinde olsaydı eminim boğazını sıkardı. öyle harbi, öyle delikanlı bir kızdır kendisi.

ikincisine gelirsek, ne biliyim, listemde ekli olmayan biri aklıma geldi. uzun zaman önce arkadaşımdı bu kişi. öyle ismini yazdım search kısmına, sonra çıkan fotoğrafa baktım. insanların iki yüzlü, haysiyetsiz olabileceklerini yine ve yine anladım. hani demiştim ya kazık sokana kazık girsin diye. kazığın en alası girsin, hak ediyor bazıları. sorun önemsiz, sorun basit olabilir. ama sinek de miniktir ve mide bulandırır. işte bundan yola çıkıyorum her defasında ve küçük sorunları hatta ve hatta bir tarafıma bile takmayacağım sorunları böylesine deşiveriyorum.

en iyisi ben uyku bandımı takayım, yatağıma yatayım. güzel rüyalar beni bekliyor...