sadece bir günlüğüne kemalistiz

metalaştırdık Atatürk'ü.

eskiden 10 kasımlarda simsiyah giyinmeye özen gösterirdim. atamın yasını tutuyordum. 09:05 te gözyaşlarıma hakim olamazdım. bütün gün ağlardım. ama türkiye, iyi bir önderini, çalışkan bir insanını kaybettiği için değil, mustafa kemal için ağlardım. sonuçta o da nefes alıp, şarkı söyleyen, dinleyen, güzel yüzlü, yakışıklı bir insandı.

ve öldü.

sonra ki yıllarda canımdan çok sevdiğim dedemi kaybettim. dedemdi benim. yasını en fazla bir hafta tuttum. sadece cenazesinde simsiyah giyinmiştim. kefeninin içinde öylece, dimdik duran ayakları hiç bir zaman gözümün önünden gitmiyor. artık alıştım onsuzluğa ve ne gariptir ki sadece gülümsüyorum onunla geçirdiğim günler akılma gelince.

artık 10 kasımlarda, saygı duruşunda ağlamıyorum. düşününce atatürk rozeti takmak, masaya atatürk fotoğrafı koymak, atatürk imzalı dövme yaptırmak... vesaire şeylerin hepsi kimseyi kemalist yapmıyor. masamda duran minik atatürk resmine her gün bakıp "ah atam ah, şimdi ki halimiz ne boktan!" demiyorum bile. bir resim. meta. atayı metalaştırdınız hepiniz. "kemalistim, atatürkçüyüm" diyenlere saygı duymuyorum. duymayacağım. o da senin benim gibi biriydi. rozetini takmakla onun gösterdiği yoldan gittiğini mi düşünüyorsun? yanlış.

her resmi kuruluşta atatürk portresi var. hangi resmi kurum doğru düzgün çalışıyor? iktidar yanlılarının yandaşlarıyla dolu devlet daireleri. burada kimseyi "görüşlerinden ötürü" yargılama hakkına sahip değilim ama o duvarlarda duran ata portresi sadece atanın metalaştırılmış hali. bir yasa var ve koymak zorundasın onu oraya. o bunu ister miydi?

bence hayır.

29 ekim zamanı "profil resimlerinizi atatürk ile doldurmayın, yapmacık oluyorsunuz" dediğim için herkes üstüme üstüme geldi. şeriat yanlısı, kemalist olmadığımı söylediler. alakayı çözemedim. atatürk resmini bugün de koymayacağım. bu atayı sevmediğim anlamına gelmez. kusura bakmayın ama dedemi atatürkten daha çok seviyorum. o zaman her zaman dedemin fotoğrafının durması gerekir profil fotoğrafımda.

işte benim hazmedemediğim nokta bu. önemli gün ve haftalarda herkes değişip, kemalist falan oluyor. diğer zamanlarda adam sendeciliğe vuruyorlar işi. belki onun gibisi bir daha gelmez, belki bizi bombok bir durumdan harika bir duruma getirdi. işin o boyutunu düşünmek beni aşar çünkü emme basma tulumba gibi okullarda öğretilen tarihi bilgilerin doğruluğundan emin değilim. zoraki öğrendiğimiz "yunanlıları denize attık. şapka kullandık" falan filan.. "almanlar yenilince biz de yenilmiş sayıldık"...

11 senemiz bunlarla geçmedi mi? tarihi bir hikaye gibi öğrenmedik mi? şimdi o tarihi hikaye gibi yalayıp yutanlar atanın resmini koyuyorlar profillerine. koysunlar. saygım var. ama onun da dediği gibi;

"BENİM NÂCİZ VÜCÛDUM ELBET BİR GÜN TOPRAK OLACAKTIR;

FAKAT, TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLELEBET PAYİDAR KALACAKTIR"

MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

siz bence türkiye cumhuriyeti'ni payidar tutmaya bakın. atatürkün fotoğraflarını, sözlerini oraya buraya yazmakla türkiye cumhuriyeti ne yazık ki payidar kalamaz. 

nur içinde yat mustafa kemal...